21 August 2009 - ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာ

စက္၀ိုင္း ျပင္ပ

အ႐ူးနဲ႔အကန္း ဦးေဆာင္ေမာင္းႏွင္
ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေလာင္စာအျပည့္နဲ႔
၃၁ျမိဳ႕ ပတ္ရထားႀကီး၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္စီးခဲ့ႀကတာ
မရဏဘူတာ႐ံု ဘယ္ႏွေခါက္ျဖတ္ခဲ့ျပီလဲ။

အပ္ႏွစ္စင္း ထိပ္ခ်င္းထိတဲ့ေန႔
ရထားႀကီး၊ ငါ့ဇာတိျမိဳ႕ ကိုဆိုက္ခဲ့တုန္းက
သုညတစ္လံုးေကာက္ရ၊ ဒုကၡဘက္ေတာ္သားေတြက
ခရီးဦးႀကိဳျပဳခဲ့ႀကေလတယ္။

ဘူတာ႐ံုထဲလည္းေရာက္...
ဥာဏ္မ်က္မွန္ ထုတ္အတပ္
ျဗဳန္းကနဲ... အားလံုးေပ်ာက္..!
သူတို႔လည္းမ႐ွိ၊ ဘူတာလည္းမ႐ွိ
ရထားလည္းမ႐ွိ၊ ငါ ကိုယ္တိုင္လည္း
ေပ်ာက္ေနပါေရာလား...။

မွန္ေလးခ်က္ကို မျမင္ႏိုင္ခင္
ပံုရိပ္ေယာင္ေတြကို တကယ္ထင္ခဲ့လို႔
မွားတဲ့အခါလည္း မွားခဲ့သလို
မွန္တဲ့အခါလည္း ခါးခဲ့ရ။

အမွား၊ အမွန္ ျငင္းခုန္ႀကရင္း
ဓါး၊ လွံ ကိုင္ျပီး ေသြးေခ်ာင္းမ်ားစြာ
သမိုင္းစာအုပ္ေတြထဲမွာႀကည့္။

ခုေတာ့ ရထားေျပာင္း၊ (၈)တြဲပါ အျမန္ရထား
အေဟာင္းအသစ္၊ အျဖစ္အပ်က္မ႐ွိတဲ့
ျငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးစဥ္
သူငယ္ခ်င္း... မင္းလိုက္မွာလား
ရထားႀကီးထြက္ေတာ့မယ္...။

Category: ကဗ်ာ | Views: 510 | Added by: NAYMYOHTET | Date: 2009-08-21 | Comments (0)